logo
پر بازدید ترین عناوین تالار از ابتدا: مطالب زیبا با آیات (تعداد مشاهده:177345)    ایه 59 سوره احزاب(حجاب):زنان مسلمان،جلباب(روپوش) رابه بدن خود نزدیک کنند تا مورد اذیت قرار نگیرند (تعداد مشاهده:140267)    آیا زنان کفار که به اسارت مسلمانان در می آیند بر مسلمانان حلال میشوند و زناشویی با آنها اشکال ندارد (تعداد مشاهده:131096)    اوقات نماز های یومیه در قران (تعداد مشاهده:95261)      پر بازدید ترین عناوین سه ماه گذشته: ترجمه تدبر و نکات مهم تفسیری سوره لقمان: ایات حکمت اموز قران هدایت کننده اهل ایمان و عمل صالح است    تعصب ديني ، ممدوح يا مذموم؟ مفهوم تعصب چيست؟    ياد قيامت: عامل بازدارنده از هر گناه    دعاي مستمر براي عدم انحراف قلب پس از هدايت             

توجه

Icon
Error

SAGHI Offline
#1 ارسال شده : 1391/12/23 11:39:54 ق.ظ
SAGHI

رتبه: Advanced Member

گروه ها: member
تاریخ عضویت: 1390/03/30
ارسالها: 102

تشکرها: 1 بار
12 تشکر دریافتی در 9 ارسال
انسان در دنیا تمام تلاشش را برای رزق و روزی که خدا انرا تضمین کرده ،بکار می گیرد. اما برای زندگی اخرت که تابع سعی او در دنیاست،کاری نمی کند.

در هیاهوی زندگی لحظه ای توقف و گوش دادن به نوای الهی آیات قرآن لذتی تکرار نشدنی است.

از هشت آیة 133 تا 140 سورة آل عِمران از صفحة 67 ، چهارآیة آغازین این‌صفحه، به‌دنبال سه‌آیة آخِر صفحة قبل‌که رباخواران را تهدید به مجازات‌آتش، و نیکوکاران را تشویق به رحمت الهی می‌کردند، این‌آیات نیز،کوشش و تلاش نیکوکاران را به یک مسابقة معنوی تشبیه‌کرده‌اند.که ما از میان این‌آیات، تنها به‌آیة نخست این‌صفحه می‌پردازیم.

آیة 133 می‌فرماید: «وَ سارِعوا إلی مَغفِرَهٍ مِن رَبِّکُم وَ جَنَّهٍ عَرضُهَا السَّماواتُ وَ الأرض، اُعِدَّت لِلمُتَّقین»؛

‌«بشتابید و برای رسیدن به‌آمرزش پروردگارتان، بر یکدیگر سرعت و سبقت بگیرید تا به بهشت پهناوری‌که وسعت‌آن،آسمان‌ها و زمین است و برای پرهیزگاران‌آماده شده، نائل شوید».

همان‌طورکه ملاحظه می‌کنیم، در این‌آیة شریفه، خداوند حکیم، ما انسان‌ها را به مسابقه و شتاب برای به‌دست آوردن بهشتِ‌آخرت دعوت فرموده
و ضمناً وسعت بهشت را پهنة آسمان‌ها و زمین نشان می‌دهد و از این‌راه، عظَمت و ارزش زندگی اُخروی را که شایستة سرعت و شتاب انسان است، به خردمندان واقع‌بین یادآوری می‌فرماید تا حقیر را با عظیم مبادله ننمایند و نتیجتاً به خسران غیر قابل جبران مبتلا نگردند.

در مقابل، خدا نسبت به دنیا، دستور حرص و شتاب و سرعت نداده و تنها دستور جنبش و حرکتی به‌اقتضای طبع و شرع داده و فرموده‌است:

وَ ما مِن دابَّهٍ فِی الأرض إلاّ عَلَی اللهِ رِزقُها؛ هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست، مگر این‌که روزی‌اش به‌عهدة خداست.
امّا عجیب این‌که ما به‌عکس عمل می‌کنیم؛آن‌چه سعی و تلاش و سرعت و مسابقه داریم، به دامن دنیا می‌ریزیم و آن‌چه بی‌حالی و تنبلی و چُرت و خواب وکسالت داریم، به حساب‌آخرت می‌گذاریم.

فرموده‌اند: تَعمَلونَ لِلدُّنیا وَ أنتُم تُرزَقونَ فیها بِغَیر عَمَل، وَ لاتَعمَلونَ لِلآخِرَه وَ أنتُم لاتُرزَقونَ فیها إلاّ بِالعَمَل؛

شما برای تأمین زندگی دنیوی خود،کار می‌کنید و فعّالیّت،آن‌چنان‌که‌گویی رزق خود را بسته به شاخ‌کار می‌دانید. در صورتی‌که خدا رزق شما را در دنیا به‌عهده‌گرفته

و فرموده‌است: هر جنبنده‌ای در زمین روزی‌اش به‌عهدة خداست. و تنها جنبشی تحت عنوان‌کار، از شما خواسته‌است.کارکنید و بیکار نمانید، امّا کار را روزی‌رسان خود ندانید.

امّا راجع به زندگی اخروی و سعادت در عالم پس از مرگ،کار و عمل و فعّالیّت را شرط اساسی حتمی دانسته و فرموده‌است: وَ أن لَیسَ لِلإنسان إلاّ ما سَعی؛ درآن‌عالم، هیچ خیر و سعادتی عاید انسان نخواهد شد، جز همان‌که در دنیا، سعی و تلاش‌کرده و در محدودة دین، اعمالی انجام داده‌است.

و عجیب این‌که شما هر چه نیروی فعّالیّت دارید، در راه تأمین زندگی دنیا به‌کار می‌افکنید و حال‌آن‌که رزق شما را در دنیا به‌عهده‌گرفته‌اند و این‌مقدار فعّالیّت دربارة دنیا را از شما نخواسته‌اند. ولی تأمین سعادت اخروی را به‌عهدة خود شما گذاشته‌اند و نهایت درجة فعّالیّت را در دنیا از شما خواسته‌اند. و یالَلاَسَف‌که شما آن‌را اصلاً به حساب نمی‌آورید وکاری نمی‌کنید.

حقیقت مطلب این‌که ایمان به قیامت، در قلب اکثر ما مردم وارد نشده و در مرکز باورمان ننشسته‌است. اگر ما یک‌صدم‌آن‌باورکه به سرمای زمستان وگرمای تابستان داریم، به سرمای زَمهریر وگرمای جهنّم داشتیم، این‌چنین، بی‌تفاوت و سهل‌انگار نسبت به‌آخرت نمی‌زیستیم.

ما وقتی سخن ازآخرت به میان می‌آید، با آسودگی خاطرِ تمام می‌گوییم: ای بابا، این‌قدر سخت نگیر، خدا رحیم است وکریم. امّا سخن از دنیا که به میان‌آید، تکان می‌خوریم و با شتاب، به‌دنبال تهیّة وسایل‌آن می‌دویم‌که: زنده، زندگی لازم دارد.

پیش ازآمدن زمستان، برای جلوگیری از سرما و پیش ازآمدن تابستان، برای جلوگیری ازگرما، خود را مجهّز می‌کنیم و هیچ نمی‌گوییم: ای بابا، این‌قدر سخت نگیر؛ خدا کریم است!
آیا مگر خدای دنیا وآخرت دوتاست؛ خدای‌آخرت،کریم و رحیم است و خدای دنیا، چنین نیست؟ چرا به‌اتّکای کَرَم و رحمت خدا، دست از فعّالیّت دنیا بر نمی‌داریم؟ امّا به‌اتّکای‌کرم و رحمت خدا نسبت به‌آخرت‌آسوده می‌خوابیم؟آیا این نشان ایمان نداشتن به‌آخرت نیست؟

ولی مطمئن باشیم‌که روزی، فریادِ یا حَسرتی عَلی ما فَرَّطتُ فی جَنبِ الله، از عمق جان خواهیم‌کشید و تقاضای بازگشت به دنیا خواهیم‌کردکه ای‌کاش، اجازة بازگشت به دنیا را به من می‌دادندکه برگردم و از نیکوکاران باشم. امّا جوابِ رد خواهیم شنیدکه از من دور شوید و در میان‌آتش قرارگیرید و با من حرف نزنید.


کلمات کلیدی:رزق و روزی،دنیا،اخرت،کار وتلاش،حسرت

ویرایش بوسیله کاربر 1393/04/27 03:30:11 ب.ظ  | دلیل ویرایش: مشخص نشده است

کاربرانی که در حال مشاهده انجمن هستند
Guest
جهش به انجمن  
شما مجاز به ارسال مطلب در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ارسال پاسخ در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به حذف مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ویرایش مطلب ارسالی خود در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به ایجاد نظر سنجی در این انجمن نمی باشید.
شما مجاز به رای دادن در این انجمن نمی باشید.

قدرت گرفته از YAF 1.9.6.1 | YAF © 2003-2024, Yet Another Forum.NET
این صفحه در مدت زمان 0.147 ثانیه ایجاد شد.